Maandag stond Bokrijk op de planning. Het was weer enkele jaren geleden dat we er nog geweest zijn. Benieuwd wat er intussen veranderd is vertrokken we zondagochtend. Het eerste wat we merkten wat veranderd is, was helaas de inkomprijs. Vroeger konden kinderen voor € 1 naar binnen, intussen is die prijs verdubbeld naar € 2. Volwassenen betalen nu € 12,50, parkeren doe je voor € 5. Onze gezinsbondkaart bracht een mooie korting op.
Wat ons nog opviel is dat je in vele huisjes, in tegenstelling tot enkele jaren geleden, niet meer binnen mag. Vb. De witte molen was vorige keer nog toegankelijk voor het publiek. Nu was het hek gesloten. Jammer, een deel van de charme die verloren gaat op deze manier. Misschien hebben de gebouwen te veel te lijden onder de drukte? Of vinden ze onvoldoende vrijwilligers om de huisjes te “bewonen”?
De grote klassiekers zoals de smidse, de bakkerij en de dorpschool blijven wel overeind. Dit jaar staat het openluchtmuseum trouwens in het teken van techniek en vakmanschap met “bokrijk brandmerkt”.
In de schuur van Oorderen kan je op interactieve wijze leren over het verdwenen polderdorp. De jongens vonden vooral de touchscreens leuk.
De Sixties blijven charmeren.
De klassieke spelen zoals het steltenlopen en paalklimmen viel in de smaak bij de jongens.
We sloten de dag af met een ambachtelijk ijsje.
Een gedachte over “Terug in de tijd…”