We zijn er al onnoemelijk veel keren voorbij gereden. Telkens opnieuw kon ik het niet laten even snel een blik er naar te werpen. Telkens opnieuw kon ik zien hoe het gebouw en bijgebouw aan het aftakelen was. Telkens zag ik ook dat de toegang tot de oprit goed afgesloten was. Dus dacht ik, het is gewoon verlaten en niemand geeft er precies om. Zeer jammer.

Tot een week of twee geleden ik plots zag dat gemeentewerkers al het groen rond het gebouw aan het snoeien waren. Hopes! Ik hoopte uiteraard meteen dat iemand iets met het gebouw zou doen. Maar neen, ze zouden enkel de tuin op orde zetten. Of toch een beetje. Maar de oprit bleef nadien wel toegankelijk. Een van de avonden nadien, wanneer het donker was, stopte ik dan toch even op die oprit. Er stond een bord met info over een wandelpad dat op het gebied is ingericht!

Hier moesten we ongetwijfeld wel eens komen wandelen! Als het licht was dan liefst 🙂 . Nu zijn we er ondertussen eens langs geweest. Jammer genoeg mag je niet tot aan het gebouw. Maar het enige dat je tegen moet houden zijn enkele houten paaltjes. Die gaan mij echt niet tegen houden als ik een verlaten gebouw zie. Maar eerst het wandelpad eens volgen. Op het plannetje kan je zien dat het pad rond water gaat. In de zomer staat er duidelijk niet veel water in. In die mate dat het gewoon enkel een put met groen in lijkt.

Aan de ene kant wandel je naast deze vijver/put en langs de andere kant loop je door een stukje bos. Het pad in dat stukje bos is duidelijk nog niet wat het moet zijn! Dat merkte ik toch aan de 5 keer dat ik bijna struikelde. Langs zowat het hele pad heb je zicht op het gebouw, dat trouwens na wat opzoekwerk van een (rijke) notaris is geweest. Jammer genoeg kan je voor de rest niet zo veel info er over vinden. Desondanks hebben we er een leuke kleine wandeling aan over gehouden en ben ik eindelijk eens wat dichter bij dat pand geweest.