Lopen en motivatie. Twee woorden die ik veel aan elkaar zal linken. Of ik dat nu wil of niet. Ik loop graag. Altijd even graag? Nee. Maar is dat bij iemand het geval?

Steeds als ik ga lopen zal ik muziek bovenhalen. Om me te motiveren en om me te entertainen. Kan ik zonder die muziek? Wellicht. Of het evengoed zou gaan weet ik niet. Wat ik wel weet is dat die muziek ook weinig zou uithalen als de zin ontbreekt. Wat wel kan gebeuren is dat ik een lied onverwacht hoor en er daardoor een goesting om te lopen zal ontwikkelen. Maar dan is dat eerder associatie tussen het een en het ander.

Mijn motivatie om te lopen is er een die uit vele delen bestaat. Gezond willen zijn en het goede voorbeeld geven aan de kinderen zijn daar de belangrijkste. Vooral dat laatste is wat me over de streep kan trekken als er uitstelgedrag optreedt. Heb ik dan geen zin om te lopen, jawel hoor! Alleen is er een groot verschil tussen willen lopen en effectief (tijd maken en) vertrekken. Ook is er een groot verschil tussen al ervaring hebben in het joggen en niet. Als je al weet dat je iets kunt ga je er ook sneller aan beginnen.

Dat voorbeeld geven waar ik over spreek zal ook alleen beter en beter werken als je kinderen het overnemen. Na verloop van tijd willen ze meelopen en zullen ze je zelfs activeren om te gaan lopen. “Wanneer ga jij of mama nog eens lopen met mij?” “Ik wil nog eens mee gaan lopen papa!” Dan mag de zin zelfs een beetje ontbreken, je wil hier het goede voorbeeld geven en niet uitstellen.

Daarnaast heb ik nog veel variabele motivaties. Die dus komen en gaan zeg maar. Loopevenementen zijn er daar zeker van! Niets beter dan een doel om je te motiveren. Al heeft me dit ook ooit een gevoel van verplichting gegeven, wat niet goed was. Het had een totaal omgekeerd effect. Een andere motivator voor mezelf zijn influencers op het internet. Zo kijk ik regelmatig naar de vlogs van Casey Neitstat. Hij is een hyper-altijd-bezig-met-iets persoon en loopt heel veel. Daardoor komt het lopen veel voor in zijn vlogs. Ooit heeft hij een hele inspirerende uitleg gegeven over zelfmotivatie. Waar hij eindigde met #workharder. Sindsdien zet ik vaste herinneringen in mijn agenda met niet meer dan #workharder als boodschap. Zelfs dit is zo een dergelijke motivator!

Uiteindelijk wil ik voor mezelf en de kinderen het beste. En het beste houdt voor mezelf o.a. in dat ik ga sporten en zoveel ik kan niet op mijn lauweren rust. Als direct resultaat zie ik dat de oudste zonen ook willen lopen en hun eigen doel zien in de kids runs. Vorig weekend zijn we zo weer naar Mechelen gegaan met dat doel. Het was er zo druk dat we zeker niet de enigen zullen zijn die er zo over denken. Ze hadden bij de organisatie zelfs startnummer te kort voor de kinderen. Ze hebben zich weeral rot geamuseerd en ondertussen gesport. Kan het veel beter?

(De hoofd-foto bij de blogpost is genomen tijdens het joggen)