Als derde en laatste maak ik van Eline de hoofdverdachte. Het is niet moeilijk om van haar een verdachte te maken. Ze heeft geen anoniem parcours door het spel gelopen. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze de mol is natuurlijk! In deze blogpost wil ik je vertellen waarom zij net wél de mol is.

Het begon al in de eerste aflevering. Eline was een drukker, maar wel de traagste van de zes. Voelde ze geen stress om niet mee te kunnen? Ook wanneer ze de beroepen moest raden was ze de enige die haar hand niet klaar had op de knop. Maar haar eerste opvallende saboterende gedrag was meteen een van de duidelijkste van die aflevering. West-Vlaams antwoorden wanneer ze de vraag kreeg, in welke provincie de oostkantons liggen.

Een week later konden we zien hoe Eline heel verbolgen reageerde op het feit dat Davey zei eerst te zijn met het antwoord, “the swallow of Londen”. Eline had het antwoord gegeven, maar of ze eerst was om het te zien is niet zo duidelijk. Als gewone kandidaat lijkt het me raar dat je jezelf zo onverdacht wil maken. Als mol daarentegen heb je er alle baat bij. De zangopdracht was ook geen succes voor Eline. Ze werd meegestuurd omdat ze volgens Annelies heel goed kon zingen. Daar bleek niet veel van te kloppen. De tekst leek niet meteen een probleem. De zang was niet goed te noemen. In die mate dat het redelijk verrassend was dat ze niet twee maal betrapt werd tussen het koor.

In de derde aflevering was Eline er als de kippen bij om Hans en Robin te overtuigen voor de €1500 in plaats van €500 te gaan. Ze was ook de eerste om te willen afdrukken. Hierdoor is er geen geld bijgekomen. Tijdens de museumopdracht was er weer een moment waar Eline de verdenkingen van haar afschuift. Wanneer het alarm afging van de lasers die zij en Bertrand moesten ontwijken, was het voor haar geen discussie dat Bertrand het alarm liet afgaan. Als je naar de beelden kijkt lijkt het eerder omgekeerd. Als kandidaat wil ze dus weer de verdenking van zich afschuiven. Toch weer een mol zet en niet die van een gewone kandidaat.

Nog een week later zagen we hoe Eline bij de golfopdracht wel heel veel moeite had. Hierdoor kon ze ervoor zorgen dat het lang duurde voor er meer info verkregen werd. Uiteindelijk werd het geld toch gewonnen. Laat dit nu net een prijs geweest zijn die de productie sowieso moest uitbetalen aangezien Hans de €3000 anders gekregen had. In de vijfde aflevering bij de stofbom hield Eline zich van de domme bij bijna elke vraag die er gesteld werd. Ze ging zelf ook op het foute antwoord staan. Als we naar de zesde aflevering gaan was het zeer opvallend te zien hoe hoog Eline haar hartslag in rust was. Ook wanneer ze de vragen moest beantwoorden bleef haar hartslag ruim boven de honderd terwijl ze gewoon neerlag. De vragen met lage antwoorden waren op die manier al een verloren zaak. Maar ook nadien bij de opdracht in de donkere kamer was haar hartslag telkens net op het slechte moment te hoog, wat dus bijna ridicuul hoog was. In de laatste aflevering voor de finale was er voor Eline vooral een rol weggelegd van de onwetende. Bij de rugby-opdracht wist ze geen enkel antwoord en durfde ze bijna geen ballen pakken. Tijdens de opdracht in het restaurant liet haar geheugen haar ook grotendeels in de steek waardoor Davey bijna alle antwoorden moest geven. Wanneer de kandidaten pasvragen konden verdienen met een potje liegen of net slinks de waarheid spreken, kregen we plots een Eline te zien die niet kon liegen. Of toch op een manier die ons het gevoel moest geven dat ze ze niet onmerkbaar kon liegen. Ideaal zo vlak voor de finale als mol, niet?

Alles bij elkaar heeft Eline afgewisseld tussen subtiel en opvallend mollen. Maar anderzijds deed ze er meermaals veel voor om zeker niet verdacht te worden. Gedragingen die perfect bij een mol passen. Komt daar bij dat velen een tip zien in de code die te vinden was achter de QR-code. Wanneer je die 60008 opzoekt, krijg je als resultaat een Lego set die een museuminbraak als thema heeft. Met in de beschrijving een vermelding van een laser-alarm. Het zal weinigen verbazen als ze de mol is.

Alle beelden zijn eigendom van VIER en Woestijnvis.