Na veel te lang stilgezeten te hebben, eindelijk terug begonnen met joggen! Of eerder, eindelijk terug degelijk beginnen joggen.

Na de marathon van Kopenhagen met blessure afgerond te hebben vorig jaar heb ik heel lang stilgezeten. Iets wat ik niet zo gewend meer was. Van wekelijks tientallen kilometers, naar niets. Goed was dat niet. Sindsdien heb ik nog wel gelopen. Maar veel trager en vooral zonder doel. Dat laatste was een grote boosdoener. Als ik geen doel heb om te lopen, dan kom ik niet verder dan wat rustige loopjes van maximum 10km.

Sinds kort heb ik het plots in mijn hoofd gestoken om nog eens de halve marathon van Brussel te lopen in oktober. Dan zou ik wel mijn schema zwaar moeten aanpassen. Van een of twee loopjes van 5km per week ga ik het niet halen. Niet veel na mijn beslissing merkte ik al een veel grotere zin om te gaan joggen en niet veel later begon ik al terug met 10km te lopen. Mijn achterstand is kleiner dan ik dacht mede dankzij het fitnessen gok ik. Maar deze keer wil ik toch trager opbouwen om een duurzamere loopconditie te hebben.

Aan een verschroeiend tempo zal het nooit zijn bij mij. Maar mijn ambitie is en blijft gezond zijn en die afstand te lopen zonder mezelf dood te lopen. Maar op naar die mooie 21,0975 km van Brussel dus!