Een week geleden was het zover. De halve marathon van Brussel. Tot de dag ervoor zag ik het zitten. De dag zelf zakte de moed in mijn schoenen. Waarom weet ik niet. Misschien omdat mijn voorbereiding niet geweest was zoals ik in gedachten had. En mijn tijd dus ook niet snel genoeg zou worden naar mijn zin. Maar eerlijk, het was de eerste keer bij een event dat het gevoel me besloop dat het misschien niet zou lukken.

Uiteindelijk lukte dat wel. Iets wat ik nadien eigenlijk toch wel meer logisch vond dan ik ooit had kunnen denken vooraf. Mijn tijd was inderdaad verre van mijn beste tijd. Zelfs geen goede tijd voor mij, 2u24. Maar “slecht” gelopen is beter dan niet gelopen neem ik nogal graag in de mond.

Na zo’n event komt altijd de vraag, wat is het volgende doel? In de wintermaanden zijn de events jammer genoeg niet zo talrijk aanwezig op de kalenders. Het volgende dat op de agenda staat is de 10 miles van Antwerpen en eventueel de Abdijentocht, ook 16km en volgend jaar van Averbode naar Tongerlo. Die laatste zou ik zeker een aanrader noemen. Ondertussen zal ik dus blijven lopen. Voor het plezier, de gezondheid en de kick van een goeie run!