Vorige week gingen Vicky en ik voor de eerste keer sinds heeeeeeeeel lang nog eens met ons tweetjes eens van huis. Ik denk dat het van 2016 geleden was, toen we in de bioscoop naar Fantastic Beasts gaan kijken zijn. Ergens eind 2016 dus!

Deze keer was het een show van Xander De Rycke. Voor wie hem niet kent, het is die man die onlangs James Cooke een gehandicapt huisdier noemde. Wij hadden onze tickets lang daarvoor al gekocht. Ik kende hem al van voor zijn #HHVB shows (gratis te bekijken op YouTube overigens op zijn kanaal ) en telkens uitgesteld om te gaan.

Deze keer dan toch. Zijn “Quarter-Life Crisis” voorstelling. Een no-nonsense show met, zoals hij het graag noemt, observatie-comedy. Een betere benaming zou ik ook niet weten! Gelachen dat we hebben. We hebben al wat gelachen in het verleden met o.a. Adriaan Van den Hoof, Henk Rijckaert en zelfs Urbanus. Als je dan Xander De Rycke ziet. Dan zie je een heel andere show. Geen show vol attributen, zoals wel het geval is bij die andere die ik noem. Niks mis mee, alleen anders. De kracht van het vertellen dus!

We hebben gelachen met de meest banale dingen. En gelachen is een zwaar understatement! We waren zeker ook niet de enigen! De show duurde (in tegenstelling tot de aangekondigde 90) een 130 minuten! En toch hebben we ons geen moment verveeld! Er waren momenten dat we precies tien minuten aan een stuk niet uit een lach geraakte. Ik kan alleen maar aanraden een ticket te kopen voor een show! En zoals hij het zelf zegt is dat de enige échte manier om stand-up comedians te steunen.