Als wij op reis gaan, dan zullen we bijna altijd één of meerdere musea bezoeken. Van moderne kunst tot geschiedenis. Maar nu kregen we de kans die twee te combineren! Of dat wou ik mezelf toch wijsmaken. We gingen naar het IKEA Museum. Als je weet hoeveel wij in dat blauw-gele gebouw zitten, dan zou je begrijpen waarom wij dit willen bezoeken.

Het was maar een klein uurtje rijden van ons huisje. Al zouden we er nog naartoe gegaan zijn ook al was het langer rijden geweest. De Zweedse wegen zijn dan ook de Belgische niet. Cruisecontrol op 80, 100 of 110km/uur en genieten van het uitzicht. We hadden wat zuidelijker in Zweden minder van die mooie wegen verwacht. Maar de weg tussen Traryd en Älmhult(waar het museum is) bewees het tegendeel! Cruisen en genieten. Af en toe een meer dat kwam opduiken van achter de bomen. Af en toe een hert aan de kant (al moet je daar geluk mee hebben). Het was bijna jammer dat de weg niet nog langer duurde.

Het museum zelf is ingericht in het gebouw van het eerste warenhuis van de keten was. Mooi gerenoveerd natuurlijk. Het nadeel aan musea voor een groot gezin zijn meestal de inkomgelden. Hier niet! Een handig gezinstarief van 160 Zweedse Kroon. Ongeveer 16€ dus. Voor ons alle zeven! Zo’n goedkope prijs deed me vermoeden dat het museum niet veel ging voorstellen. Maar de dame achter de kassa maakte al snel duidelijk (in perfect Engels) dat het meerdere verdiepen omvatte, met zelfs een knutselstuk voor de kinderen op het gelijkvloers. In het museum krijg je een inkijk in hoe de Zweden leefden en nu ondertussen leven. Waar we ontdekten dat de stoofpotjes van ons vakantiehuisje wel wat ouder waren dan we dachten. Waardoor ze uiteraard plots nog mooier werden 😛 .

Het leukste deel van heel het museum kwam voor mij persoonlijk op het tweede verdiep met de geschiedenis van IKEA. Ze tonen hier hoe de keten steeds heeft kunnen uitbreiden en hoe ze deel is geworden van onze cultuur. Maar het leukste was de voorbeelden van interieurs uit de eerste generaties. De “Ekenäset” reeks die momenteel te koop is was hier heel goed te herkennen. En blijkbaar ook een waar ze trots op zijn! Je zou denken dat er veel veranderd zou zijn sinds de jaren 60. Je zou er van schrikken hoeveel nog hetzelfde is bij IKEA, of toch minstens afgeleid van. En terwijl Vicky en ik alles bekeken, waren de jongens zich bezig aan het houden met balletjes in een buis te steken. Die buis ging zoals bij buizenpost enkele verdiepingen naar beneden. Zo vielen de balletjes daar gewoon in een bak. Blijkbaar wel genoeg om kinderen een uur bezig te houden. Zo hard zelfs dat we hen er niet wegkregen wanneer we een “coverfoto” gingen maken. Nog zo’n leuk detail aan het museum, je kan een cover van de catalogus namaken en afdrukken. Ik hoor het je al denken, hier verdienen ze dus hun geld waar ze dat verliezen aan de inkom. Nope! Dit was ook inbegrepen in de prijs!

Dan gingen we naar dat kelderverdieping. Daar was een tijdelijke tentoonstelling in het thema “HACKED”. Het aanpassen van meubels uit IKEA dus. Maar extreem dan. Ook niet altijd met een functionaliteit. Het mocht dus ook moderne kunst zijn 😉 . Iets waar we zelf ook wat ervaring mee hebben dus. Maar om eerlijk te zijn viel dit een beetje tegen. Er stonden wel enkele leuke stukken. Maar niets dat ik echt indrukwekkend vond. Snel gingen we verder naar het restaurant.

Neen, niet zo’n restaurant als een gewone winkel heeft. De essentie is zeker dezelfde, köttbullar! Op verschillende manieren gemaakt dan en ook wat “sjieker”. Lewis was toe aan een middagdutje, dus hier eten zat er voor ons niet in. Onze gratis koffie die je krijgt op vertoon van je inkomticket zijn we wel even gaan drinken. Er dan snel ook maar een taartje bij gegeten (hetwelk belachelijk lekker was overigens).  Daarmee zat ons museumbezoek er dan ook wel meteen op.