Elke reis rekenen we een dagje luieren in. Elke reis opnieuw vergeet ik hoe de jongens dat niet blijken te snappen. Na een halve dag binnen te zitten door het miezerige weer en vijf jongens die daarbovenop te veel energie hadden besliste ik met de fiets een tochtje te gaan maken en eventueel een eindje te wandelen. Het fietsen ging vlot, al had ik dat te danken aan een heenweg die vooral bergaf was. Uiteindelijk kwam ik aan een aanlegplaats aan een uithoek van een meer terecht. Mooie uitzichten, alleen jammer van het grijze weer. Dan maar terug richting huisje. Dat ging lang niet zo vlot. Ik wist dat het bergop ging zijn. Maar dan besliste de binnenband van de fiets plots dat hij uit de buitenband ging ploffen. Hij was niet stuk. Fietsen zat er wel niet meer in. Onderweg het ene geweerschot na het andere horen weergalmen door de bossen, het jachtseizoen was enkele dagen eerder begonnen.

De volgende dag gingen we weer op pad met de wagen. We gingen een stad bezoeken. Maar voor we dat deden zijn we eerst even een locatie dichterbij gaan bezoeken. Een grafplaats uit de periode van 600 tot 900 na Christus. We zagen al een vergelijkbare grafplaats in Denemarken. Maar deze was duidelijk minder toeristisch. Maar dat gaf het net een heel authentieke vibe. Het nadeel is dat je het snel gezien hebt. Verder naar de stad dan maar! We reden naar Helsingborg… of was het nu Helsingør? Ik vergat steeds welke van deze twee nu Zweeds was en welke Deens. Maar het bleek dus Helsingborg te zijn. Nu probeer ik me steeds in te prenten dat de Zweedse stad die met Borg is, net zoals de Zweedse tennisser Björn Borg.

Onderweg naar de stad kregen we honger. We zagen al meermaals naast de weg een keten Sibylla genaamd. Toch even opgezocht en goede kortingbonnen gevonden in hun app. Het was wel weer fastfood. Maar op reis mag dat al eens wat meer vinden wij. Twee Zweedse ketens geproefd en twee keer aangenaam verrast! Net zoals bijna overal in Zweden hebben ook zij vegetarische opties. Qua formaat en smaak kunnen andere ketens toch wel een lesje leren van de Zweedse. Volgende keer in Zweden zullen we er wellicht opnieuw eens stoppen. Iets later reden we weer verder richting Helsingborg. Parkeren was er niet zo moeilijk. Het betalen om te parkeren was dan weer iets anders. De parkeerautomaat was niet in het Engels in te stellen. Plus ik kon niets maken van de tarieven. Dus ik betaalde 30 Zweedse Kroon in de hoop dat het lang genoeg was. Bleek ik genoeg betaald te hebben tot de dag erna in de voormiddag 😛 .

We stonden wel meteen vlak naast de eerste bezienswaardigheid die we gingen bezoeken, het Kärnan kasteel. Letterlijk vertaald, “de kern”. Voornamelijk voor het uitzicht van bovenop het kasteel en ondertussen de geschiedenis een beetje meepikken. De inkom was niet zo veel omdat kinderen tot 12 jaar gratis binnen mochten. Volwassenen betalen 50 Zweedse Kroon. De trappen zijn inbegrepen in de prijs 😉 . Bovenop het kasteel krijg je een mooi uitzicht op de omgeving. Van daar kan je Helsingør in Denemarken (maakt een klein sprongetje omdat hij het van de eerste keer juist heeft) zien. Maar ook zelfs de Turning Torso (het hoogste gebouw in heel Scandinavië) in Malmö die toch 50km verderop ligt!

Dan verder de stad in. Het kasteel stond bovenop een berg en om lager in de stad te geraken kon je kiezen tussen een trap of een lift. Met vijf zonen bij de hand dachten we even de lift te kiezen. Tot de deur van die oude (niet idyllische voor de duidelijkheid) lift open ging en er een man ons wist te zeggen dat het 3 Kronen per persoon was. 21 Kronen (ongeveer €2) voor een lift naar beneden. I think not! De trap dan maar! Nog gezond ook! De eerste indruk van de stad gaf ons maar een “meh” gevoel. Maar blijkbaar is er een gigantisch verschil tussen de autovrije gebieden en andersom. In die autovrije heb je speeltuintjes door de stad en gezellig veel winkeltjes. Maar wij gingen naar een uitkijkpunt op de Öresund (Øresund in het Deens), een zeestraat tussen het Kattegat en de Oostzee. Van daaruit zit je maar op enkele kilometers van Denemarken. Lang hebben we daar niet gestaan omwille van de wind. We zijn dan maar rustig terug naar de auto gegaan en terug naar ons huisje gereden.