Vandaag mocht Lewis zijn toekomstige klasje gaan bekijken. Binnen een klein jaar is het zover! Het zal even aanpassen worden voor Lewis. Hij zal nooit naar onthaalmoeder of crèche gegaan zijn.

Vooral het omgaan met andere kindjes zal even aanpassen zijn. Als hij nu andere kindjes ziet valt het op hoe hij, in tegenstelling tot zijn broers in het verleden, veel meer de kat uit de boom kijkt. Hij is heel voorzichtig in het toenadering zoeken, maar uiteindelijk speelt hij bijna altijd lief mee. Je merkt alleen dat hij het nogal gewoon is dat alles rond hem draait hier in huis 😛 . Het is een echte Benjamin zoals ze zeggen.

Kort heb ik samen met hem vandaag dus zijn klasje bezocht. Papa’s arm of been was in het begin de enige optie. Maar snel merkte hij dat een ander kindje aan het spelen was. Dus begon het hem te dagen dat dat een optie was! Hij merkte ook snel op dat er een keukentje stond! Zijn lievelingsspeelgoed. Hij had het niet door, maar ondertussen stond de juf ook vlakbij. Een hele lieve juf die heel goed met hele kleine kindjes kan werken. Lewis bekeek dat jammer genoeg niet zo. Van het moment dat hij doorhad dat de juf daar stond te babbelen met mij, moest hij me terug komen ‘claimen’. Een lieve “dada” en een zwaaiend ‘polleke’ kon er nog net af. Niet beseffende dat hij deze juf volgend jaar nog veel zal zien!