Vorige week was het de avant-premiere van de nieuwe Shaun het schaap film. Het was één van die films die de jongens persé wilden zien. Zo gezegd zo gedaan. Voor de eerste keer ging ook Lewis mee. Een film waar letterlijk geen enkel woord in gezegd wordt leek me een goede instapper voor een klein kindje.

Voor de mensen die Shaun het Schaap niet echt kennen. Het is van dezelfde makers als Wallace & Gromit. Gemaakt via stop-motion en daardoor soms wat abstract. De menselijke personages spreken een soort wartaal of eerder mompeltaal. Dat maakt het allemaal iets meer bereikbaar voor een peuter.

De nieuwe film heeft een simpele verhaallijn. Een buitenaards wezen (ruimteschaap?) lu-la genaamd komt per ongeluk op de aarde terecht en leert Shaun en zijn vrienden kennen. Het enige wat Lu-la kan doen is kopiëren wat anderen doen. Zo leert hij alles wat de schapen doen. Veel mopjes van de film draaien dan ook rond het kopiëren van de aardse wezens. Uiteindelijk stoten ze op onderzoekers die jacht maken op Lu-la (of eender welk buitenaards wezen). Het verdere verloop van de film gaat over hoe Shaun Lu-la helpt vluchten.

Om even terug te komen op de eerste bioscoop ervaring van Lewis. Het was niet altijd even gemakkelijk. Hoewel hij heel enthousiast begon tot juichen en krijsen toe, sloeg de verveling hard in tegen dat de pauze zou beginnen. Ik hoopte dat hij even afgeleid zou zijn door die pauze en dat het daarna wel terug zou lukken. Jammer genoeg was dat verkeerd gedacht. Hij was het beu en dat vertaalde zich in rondkruipen en constant getater. Maar we hebben het overleefd. Eender welke kinderfilm zal nog niet lukken met Lewis, maar de zeldzame peuterfilms zullen zeker een optie zijn voor hem!