Weer naar Boedapest dus! We gaven het al aan in de eerdere blogpost. Een leuke stad die zeer wandelbaar is en op de koop toe verschillende opties heeft om de kinderen bezig te houden. Maar eerst die vluchten naar ginder dus!
Het was de eerste keer dat we gingen vliegen met Lewis erbij. We hadden geen zitje voor hem geboekt. Ik vermoed dat veel mensen huiveren van de gedachte van het vliegen met vijf kinderen waaronder een peuter. Eigenlijk valt dat best mee! Voor de eerste keer met de kinderen maakten we gebruik van ingecheckte bagage. Meer als back-up dan noodzaak. De prijs was ook maar €4 enkel. Tijdens de vlucht houden we de oudste jongens bezig met hun schermen en een boek. Dat lukt perfect voor een vlucht van twee uur. Lastiger is dat ze toch wel wat last van hun oren hebben bij het landen. Zo’n peuter blijft wel iets anders. Lewis is totaal niet zo’n fan van schermen. Dus dat werd twee uren exclusief entertainen. Niet altijd even gemakkelijk, maar dankzij de borstvoeding was er een stok achter de deur.
Bij aankomst waren we blij dat in tegenstelling tot drie jaar geleden, er nu wel een rechtstreekse busverbinding was naar het centrum. Daardoor is er nu wel een duurder apart tarief voor deze bus. Klagen hoor je ons anders wel niet, die duurder prijs is 900 Forint per persoon. Dat komt neer op zo’n €2,8. Wie ervaring heeft met citytrippen met het vliegtuig weet dat je in niet veel steden zo goedkoop in het centrum zal geraken. Voor de rest is het openbaar vervoer in Boedapest voor toeristen en specifiek gezinnen heel goedkoop. Voor een 24-uurs ticket voor alle openbaar vervoer voor 5 personen is het zo’n €10,5. Wij hebben er maar één dag gebruik van gemaakt. Wat een dag minder is dan gedacht. En dat geld hebben we er dubbel en dik uitgehaald! Op 24 uur hebben we 3 trams en 3 metro’s genomen! Kleine hint voor wie hoogtevrees heeft, sommige metrostations hebben er wel erg hoge roltrappen. William was daar niet altijd zo blij mee.
Op zo’n reis zitten er altijd wel gaten in de planning of duurt een ongeplande activiteit soms korter dan gedacht. Al een geluk zijn er in Boedapest meer dan genoeg speeltuinen in de openbare parken. Even een half uurtje vullen met kinderen is dus geen probleem. Al moet je dan wel geluk hebben met het weer. Wat wij zonder twijfel hadden! Geen druppel regen hebben we gezien en elke dag tussen 19 en 22 graden! Hoeveel geluk kan je hebben op reis in de herfst! Door dat goeie weer zijn we ook meer gaan wandelen. Maar zo’n 18000 stappen met een peuter op je rug in een draagsyteem en ondertussen twee andere kinderen aan de hand, dat voel je wel. Niet voor niks dat we ondanks het vele ongezonde eten (o.a. twee maal donuts en gebakjes bij Starbucks) toch afgevallen zijn tijdens deze citytrip. Onze tocht naar boven tot aan de citadel zal wel zijn aandeel gehad hebben veronderstel ik. We hadden de klim vorige keer ook al gedaan, maar de uitzichten zijn er zo mooi en indrukwekkend dat we het niet aan ons voorbij gingen laten gaan.
We hadden onszelf voorgenomen door de goede weersvoorspelling te genieten van het weer en niet te veel binnenactiviteiten te doen. Het langste dat we binnen zijn geweest was dan ook in de grote markthal. Een overdekte hal met op het gelijkvloers allemaal kraampjes met verse ingrediënten om thuis lekker te kunnen koken. Op het verdiep had je dan standjes met souvenirs en eetstanden. Hier hebben we een beetje van de lokale keuken geproefd. Iets vinden zonder vlees was een opgave op zich! De jongens leken niet zo happig op de Hongaarse keuken. Tot ze er van proefde en ze doorhadden dat het vooral heel zoute gerechten zijn 😉 . We hadden ook even tijd binnen besteed aan een winkelcentrum. Het leek gigantisch langs buiten, waardoor we er toch ook eens binnen waren gegaan. Maar het viel eigenlijk tegen. Veel van hetzelfde en een irritant druk food court.
Op 1 november was het World Vegan Day. Dus zochten we een specifiek vegan restaurant. Op nog geen 500 meter van het appartement was er een. Jammer genoeg was het gesloten voor Allerheiligen! Uiteindelijk werd onze zoektocht naar vegan nog een hele queste. Of het was gesloten, of ze aanvaarden geen betaalkaarten. Van “Vega City” tot “Viva Las Vegans” zijn we de lijst afgegaan. Waardoor we uiteindelijk genoegen namen met de veggie burger van Jack’s Burger. Wat een sisser was met een taaie lap stuk vleesvervanger waarvan we de oorsprong niet kende. Bummer! Een geluk dat eten niet veel kost in Boedapest! Meteen ook de reden waarom we letterlijk maar één maal zelf eten gemaakt hebben.
Op onze laatste volledige dag hebben we genoten van de zon en de 22 graden door rustig door de winkelstraat te wandelen en af en toe te stoppen op pleintjes. Daardoor ontdek je soms veel verborgen plekjes van een stad. Van kleine parkjes tot mooie monumenten. Of simpelweg gezellige plaatsen om te zitten. Een dag later, vroeg in de ochtend vertrokken we richting luchthaven. De tweede bus van de dag al. Dus we dachten dat het kalm ging zijn. Er stopte een zo goed als bomvolle bus voor onze neus waardoor we moesten rechtstaan. En dat voor een half uur lang. Godzijdank dat er een heel kindvriendelijke houding is in Boedapest, een dame stond meteen recht voor de jongens en spoorde anderen hetzelfde te doen. De bewondering voor een groot gezin is er duidelijk heel groot, we zijn dan ook meermaals aangesproken met complimenten omwille van ons groot gezin.
En dan kwam ons laatste “avontuur” van de trip. De dag voor de vlucht kreeg ik een mail van Wizzair dat we minstens 2u15 op voorhand in de luchthaven moesten zijn omwille van de voorspelde drukte. We kregen eerder ook al zo’n mails, zonder enige drukte gezien te hebben nadien. Dus zo nauw namen we het niet. Wanneer de bus toekwam was het 1u45 voor vertrek van de vlucht. We hadden de grote bagage gevuld om in te checken en voor de rest ieder een kleine rugzak als handbagage. Het plan was snel even de koffer te droppen en dan snel door security zodat we nog snel wat drank konden kopen voor op het vliegtuig (anders zijn we arm aan drank op het vliegtuig zelf). De ontnuchtering kwam snel als we de luchthaven binnen stapte. Een rij die bijna tot buiten kwam voor de bagage en hetzelfde bij de security. Beide waren rijen van zo’n drie kwartier volgens de mensen van de luchthaven zelf. Het boarden was met een bus tot aan het vliegtuig, waardoor de gate ook wat vroeger sluit. Op het moment dat we de info over de wachttijden kregen hadden we dus nog een dik uur om aan de gate te geraken. Oh-oh!
Wanneer je bij Wizzair vluchten boekt met een kind onder de twee jaar, heeft één persoon recht op een extra stuk handbagage en fastlane en nog enkele diensten die nu irrelevant zijn ;-). We waagden het er op om onze grote koffer zo mee te nemen in de cabine. Ondanks dat er verschillende spullen in zaten die niet mee mogen in de cabine. Zoals een schaar en vloeistoffen zoals luierzalf en fysiologisch serum. Aanschuiven voor de security dan maar! We hadden het enorme geluk dat het personeel ons zelf uit de rij pikte om met zen allen langs de fastlane te gaan. “Any fluids?” was de typische vraag dan. Ja euhm, “I Think not”. Wel dus! Al bij al gingen we nog redelijk vlot door deze controle, als dat dan al kan met vijf kinderen. Rustig nog wat drankjes kunnen kopen en vervolgens op weg naar huis! Of toch bijna, want eerst hebben we nog een beetje gaan winkelen in Tilburg en nog maar eens donuts (we know no shame!) gaan eten!
