Travel

25 augustus 2018

Org of Ør?

Elke reis rekenen we een dagje luieren in. Elke reis opnieuw vergeet ik hoe de jongens dat niet blijken te snappen. Na een halve dag binnen te zitten door het miezerige weer en vijf jongens die daarbovenop te veel energie hadden besliste ik met de fiets een tochtje te gaan maken en eventueel een eindje te wandelen. Het fietsen ging vlot, al had ik dat te danken aan een heenweg die vooral bergaf was. Uiteindelijk kwam ik aan een aanlegplaats aan een uithoek van een meer terecht. Mooie uitzichten, alleen jammer van het grijze weer. Dan maar terug richting huisje. Dat ging lang niet zo vlot. Ik wist dat het bergop ging zijn. Maar dan besliste de binnenband van de fiets plots dat hij uit de buitenband ging ploffen. Hij was niet stuk. Fietsen zat er wel niet meer in. Onderweg het ene geweerschot na het andere horen weergalmen door de bossen, het jachtseizoen was enkele dagen eerder begonnen.

De volgende dag gingen we weer op pad met de wagen. We gingen een stad bezoeken. Maar voor we dat deden zijn we eerst even een locatie dichterbij gaan bezoeken. Een grafplaats uit de periode van 600 tot 900 na Christus. We zagen al een vergelijkbare grafplaats in Denemarken. Maar deze was duidelijk minder toeristisch. Maar dat gaf het net een heel authentieke vibe. Het nadeel is dat je het snel gezien hebt. Verder naar de stad dan maar! We reden naar Helsingborg… of was het nu Helsingør? Ik vergat steeds welke van deze twee nu Zweeds was en welke Deens. Maar het bleek dus Helsingborg te zijn. Nu probeer ik me steeds in te prenten dat de Zweedse stad die met Borg is, net zoals de Zweedse tennisser Björn Borg.

Onderweg naar de stad kregen we honger. We zagen al meermaals naast de weg een keten Sibylla genaamd. Toch even opgezocht en goede kortingbonnen gevonden in hun app. Het was wel weer fastfood. Maar op reis mag dat al eens wat meer vinden wij. Twee Zweedse ketens geproefd en twee keer aangenaam verrast! Net zoals bijna overal in Zweden hebben ook zij vegetarische opties. Qua formaat en smaak kunnen andere ketens toch wel een lesje leren van de Zweedse. Volgende keer in Zweden zullen we er wellicht opnieuw eens stoppen. Iets later reden we weer verder richting Helsingborg. Parkeren was er niet zo moeilijk. Het betalen om te parkeren was dan weer iets anders. De parkeerautomaat was niet in het Engels in te stellen. Plus ik kon niets maken van de tarieven. Dus ik betaalde 30 Zweedse Kroon in de hoop dat het lang genoeg was. Bleek ik genoeg betaald te hebben tot de dag erna in de voormiddag 😛 .

We stonden wel meteen vlak naast de eerste bezienswaardigheid die we gingen bezoeken, het Kärnan kasteel. Letterlijk vertaald, “de kern”. Voornamelijk voor het uitzicht van bovenop het kasteel en ondertussen de geschiedenis een beetje meepikken. De inkom was niet zo veel omdat kinderen tot 12 jaar gratis binnen mochten. Volwassenen betalen 50 Zweedse Kroon. De trappen zijn inbegrepen in de prijs 😉 . Bovenop het kasteel krijg je een mooi uitzicht op de omgeving. Van daar kan je Helsingør in Denemarken (maakt een klein sprongetje omdat hij het van de eerste keer juist heeft) zien. Maar ook zelfs de Turning Torso (het hoogste gebouw in heel Scandinavië) in Malmö die toch 50km verderop ligt!

Dan verder de stad in. Het kasteel stond bovenop een berg en om lager in de stad te geraken kon je kiezen tussen een trap of een lift. Met vijf zonen bij de hand dachten we even de lift te kiezen. Tot de deur van die oude (niet idyllische voor de duidelijkheid) lift open ging en er een man ons wist te zeggen dat het 3 Kronen per persoon was. 21 Kronen (ongeveer €2) voor een lift naar beneden. I think not! De trap dan maar! Nog gezond ook! De eerste indruk van de stad gaf ons maar een “meh” gevoel. Maar blijkbaar is er een gigantisch verschil tussen de autovrije gebieden en andersom. In die autovrije heb je speeltuintjes door de stad en gezellig veel winkeltjes. Maar wij gingen naar een uitkijkpunt op de Öresund (Øresund in het Deens), een zeestraat tussen het Kattegat en de Oostzee. Van daaruit zit je maar op enkele kilometers van Denemarken. Lang hebben we daar niet gestaan omwille van de wind. We zijn dan maar rustig terug naar de auto gegaan en terug naar ons huisje gereden.

24 augustus 2018

IKEA Museum

Als wij op reis gaan, dan zullen we bijna altijd één of meerdere musea bezoeken. Van moderne kunst tot geschiedenis. Maar nu kregen we de kans die twee te combineren! Of dat wou ik mezelf toch wijsmaken. We gingen naar het IKEA Museum. Als je weet hoeveel wij in dat blauw-gele gebouw zitten, dan zou je begrijpen waarom wij dit willen bezoeken.

Het was maar een klein uurtje rijden van ons huisje. Al zouden we er nog naartoe gegaan zijn ook al was het langer rijden geweest. De Zweedse wegen zijn dan ook de Belgische niet. Cruisecontrol op 80, 100 of 110km/uur en genieten van het uitzicht. We hadden wat zuidelijker in Zweden minder van die mooie wegen verwacht. Maar de weg tussen Traryd en Älmhult(waar het museum is) bewees het tegendeel! Cruisen en genieten. Af en toe een meer dat kwam opduiken van achter de bomen. Af en toe een hert aan de kant (al moet je daar geluk mee hebben). Het was bijna jammer dat de weg niet nog langer duurde.

Het museum zelf is ingericht in het gebouw van het eerste warenhuis van de keten was. Mooi gerenoveerd natuurlijk. Het nadeel aan musea voor een groot gezin zijn meestal de inkomgelden. Hier niet! Een handig gezinstarief van 160 Zweedse Kroon. Ongeveer 16€ dus. Voor ons alle zeven! Zo’n goedkope prijs deed me vermoeden dat het museum niet veel ging voorstellen. Maar de dame achter de kassa maakte al snel duidelijk (in perfect Engels) dat het meerdere verdiepen omvatte, met zelfs een knutselstuk voor de kinderen op het gelijkvloers. In het museum krijg je een inkijk in hoe de Zweden leefden en nu ondertussen leven. Waar we ontdekten dat de stoofpotjes van ons vakantiehuisje wel wat ouder waren dan we dachten. Waardoor ze uiteraard plots nog mooier werden 😛 .

Het leukste deel van heel het museum kwam voor mij persoonlijk op het tweede verdiep met de geschiedenis van IKEA. Ze tonen hier hoe de keten steeds heeft kunnen uitbreiden en hoe ze deel is geworden van onze cultuur. Maar het leukste was de voorbeelden van interieurs uit de eerste generaties. De “Ekenäset” reeks die momenteel te koop is was hier heel goed te herkennen. En blijkbaar ook een waar ze trots op zijn! Je zou denken dat er veel veranderd zou zijn sinds de jaren 60. Je zou er van schrikken hoeveel nog hetzelfde is bij IKEA, of toch minstens afgeleid van. En terwijl Vicky en ik alles bekeken, waren de jongens zich bezig aan het houden met balletjes in een buis te steken. Die buis ging zoals bij buizenpost enkele verdiepingen naar beneden. Zo vielen de balletjes daar gewoon in een bak. Blijkbaar wel genoeg om kinderen een uur bezig te houden. Zo hard zelfs dat we hen er niet wegkregen wanneer we een “coverfoto” gingen maken. Nog zo’n leuk detail aan het museum, je kan een cover van de catalogus namaken en afdrukken. Ik hoor het je al denken, hier verdienen ze dus hun geld waar ze dat verliezen aan de inkom. Nope! Dit was ook inbegrepen in de prijs!

Dan gingen we naar dat kelderverdieping. Daar was een tijdelijke tentoonstelling in het thema “HACKED”. Het aanpassen van meubels uit IKEA dus. Maar extreem dan. Ook niet altijd met een functionaliteit. Het mocht dus ook moderne kunst zijn 😉 . Iets waar we zelf ook wat ervaring mee hebben dus. Maar om eerlijk te zijn viel dit een beetje tegen. Er stonden wel enkele leuke stukken. Maar niets dat ik echt indrukwekkend vond. Snel gingen we verder naar het restaurant.

Neen, niet zo’n restaurant als een gewone winkel heeft. De essentie is zeker dezelfde, köttbullar! Op verschillende manieren gemaakt dan en ook wat “sjieker”. Lewis was toe aan een middagdutje, dus hier eten zat er voor ons niet in. Onze gratis koffie die je krijgt op vertoon van je inkomticket zijn we wel even gaan drinken. Er dan snel ook maar een taartje bij gegeten (hetwelk belachelijk lekker was overigens).  Daarmee zat ons museumbezoek er dan ook wel meteen op.

24 augustus 2018

Onderweg in Zweden

Nog voor we daadwerkelijk onderweg waren in Zweden kwam die ferry. Iets waar er bij ons meestal niet echt naar uit gekeken wordt. Maar we hadden geluk met het weer. Heel de tijd een lekker zonnetje. En dan ook nog eens een kalme boot. Ook al was de hele vaart overdag, we hadden toch maar een hut genomen. En geen seconde spijt van gehad! Toch handig dat je ergens rustig kan gaan liggen of de mogelijkheid hebt om snel even te douchen. Al was er zeker ander entertainment voor de jongens op de boot. Een speeltuintje en zelfs een cinema, waar we de Duitse versie van Frozen gaan zien zijn. Op het feit dat je in deze boot een uur voor aankomst uit je hut moet na was deze vaart een succes.

We kwamen pas om 19u aan in Trelleborg. Met honger (hoewel we precies niks anders gedaan hadden dan eten in onze hut 😛). Dus onderweg snel even een hap meepikken. Snel kwamen we een Max tegen. Weer verbaasde Max ons in hoe lekker vegetarische burgers eigenlijk wel kunnen zijn. McDonald’s Nederland en België, i’m looking at you! Daarna kwam nog een rit van anderhalf uur in het donker. Waarvan een dik half uur op kronkelende wegen en nog eens een tien minuten op een kiezelwegje tussen de hoge naaldbomen waar je amper iets voor je ogen zag. Al zagen we wel een hertje! Desondanks, de jongens vonden het toch maar eng. Bij aankomst aan ons huisje dat we via Airbnb huurde was het even zoeken naar de schakelaar van de elektriciteit. Uiteindelijk gevonden en dan toch maar snel gaan slapen na de jongens gerustgesteld te hebben dat er niks eng was.

De eerste volledige dag in Zweden gingen we naar een naburige stad. Kristianstad. Parkeren was er niet evident. Wel zoals in bijna heel Zweden heel goedkoop. Zo’n grote stad is het niet, dus hoge verwachtingen hadden we niet echt. Wel was het plan hier snel bij een shop van een Zweedse gsm operator te stoppen om een sim met veel data te kopen (we hadden geen internet in het huisje). Veel opties hadden we niet, want ons huisje lag wat afgelegen en veel ontvangst had je niet bij elke provider. Bleek hun shop definitief dicht te zijn. Bummer! Wat niet helpt als je met kinderen in Zweden op reis bent is dat zowat elke stad, groot of klein, een of meerdere gigantische snoepwinkel(s) heeft! De jongens kregen honger en dus zochten we een snelle snack voor hun. Dat werd Burger King (zelfs die keten heeft hier een vegetarische optie). Het werd geen aangename hap. Niet alleen bedienden ze ons duidelijk veel later als de personen die ze kenden. Nadien bleek dan ook nog eens Vince zijn burger precies al half opgegeten te zijn. Amper saus en letterlijk de vorm van een hap er uit. Ik ging klagen en kreeg de wind van voren. De manager bleek het niet zo te hebben voor toeristen. Een geluk dat we onze goede mood er niet aan verloren hebben. We hebben nog rustig door de stad gewandeld en genoten.

We zijn dan terug naar ons huisje gereden en hebben genoten van de natuur er rond. Op een hele dag hoorde we hier misschien drie auto’s. De dichtstbijzijnde buren was minstens 200m verder. We ontdekten ook weer de sorteerobsessie van de Zweden. We hadden het vier jaar geleden al eens gemerkt. Maar dit ging toch een stapje verder. Twee hele grote vuilbakken per huis. Telkens verdeeld over acht soorten afval (zonder de extra bakjes voor batterijen en dergelijke nog mee te tellen). Het is in deze tijd van het jaar al iets sneller donker dan in België maar wel een uur vroeger licht. Dus gingen we maar vroeg slapen. De dag erna kwam ons mekka, het IKEA museum 😁.

20 augustus 2018

Onderweg naar Zweden

Hupla, weer richting het noorden. Het is meer dan een gewoonte ondertussen. Net zoals het laat vastleggen van een reis. Maar twee dagen voor vertrek legden we het verblijf in Zweden via Airbnb vast. Net zoals de weg ernaartoe. We beslisten twee nachten in Nederland te doen (we hadden eigenlijk al andere plannen gemaakt in Nederland maar het weer zat niet mee). Daarna oftewel Friesland oftewel ergens in Duitsland. Om dan nog een nachtje dicht bij de ferry op een camping te verblijven.

Voor die eerste nachten stootten we op vakantiepark Dierenbos in het zuiden van Nederland. Het voordeel was er vooral dat je er een, zoals zij het noemen, attractiepas kon nemen bij je verblijf. Deze gaf tijdens de dagen van ons verblijf onbeperkt toegang tot bijvoorbeeld de Beekse bergen en een zwembad niet ver van het vakantiepark. Iets waar we veel gebruik van gemaakt hebben. We zijn beide twee dagen na elkaar gaan doen. Al deden we de Beekse bergen een tweede maal omdat we de wandelsafari gingen doen in plaats van de autosafari zoals de eerste dag. Het was de eerste keer dat we op een dergelijke camping met onze tent stonden. Een geheel succes was het niet na de natuurkampeerterreinen. De tenten staan er allemaal toch wat dichter op elkaar en het verre wandelen naar de sanitaire voorzieningen was wel wat anders.

Na die tweede nacht vertrokken we naar onze tweede bestemming die al geboekt was, vakantiepark Diana Heide in het noorden van Nederland. Geen attractiepas hier. Wel een iets mooier domein en sanitaire voorzieningen die dichter was. Wat welkom is wanneer de jongens in het midden van de nacht moeten plassen. Alleen hadden we hier toch wat pech met de buren. Als je niet houdt van opdringerige buren die bij elke haring die je in de grond steekt een verslag opvragen of tips komen geven, dan had je hier ook niet graag gestaan ;-). Maar even terug in de tijd. Onderweg naar hier zijn we in een luchtvaartmuseum gestopt, “Aviodrome”. Dit zat ook nog in die attractiepas die ook op de dag van vertrek nog geldig was. Best wel een indrukwekkende collectie oude vliegtuigen dat ze daar hebben(echte, geen modelvliegtuigjes zoals de burgemeester van Samson & Gert zou tentoonstellen). Zelfs een Boeing 747 waar je in kan!

Maar nu terug naar het noorden van Nederland. Op onze eerste volle dag daar dachten we Groningen eens te bezoeken. Het is uiteindelijk een (gezellige weliswaar) rit met de auto door de stad geworden. Want parkeren is blijkbaar geen evidentie daar als je met een grote auto bent. Dan maar snel een stopje in de Ikea. Want wij kunnen blijkbaar geen stad bezoeken zonder daar langs te gaan (het is tenminste al een stukje Zweden 😀 ). De volgende dag volgde er een iets langere rit dan de vorige. Dus besloten we redelijk vroeg te vertrekken. Al was het maar zodat we dan al inkopen konden doen in Duitsland, kwestie van zo min mogelijk naar de winkel te moeten in Zweden.

Onze camping in Duitsland was een kleine camping. Maar wel gezelliger dan de twee eerste. Hier hadden we meer geluk met de buren, een ouder Nederlands koppel dat onze zonen die uitbundig op het gras speelde “beter dan tv kijken” noemden! We sloten de avond af door gezellig met ons zevenen naar Coco te kijken op de laptop. We waren allemaal heel aangenaam verrast door de film. Er kwam een korte nacht aan want we gingen al vroeg naar de ferry (Travemünde – Trelleborg) vertrekken. We boekten een eigen hut op de boot ook al was heel de overtocht overdag. Een plekje waar de jongens even kunnen rusten is welkom op zo’n boot. Eens in de ochtend moesten we dus de tent met condens en al opruimen, niet zo aangenaam dus. Maar niet veel later zaten we al op de boot.

17 juli 2018

Kamperen bis

Het weekend begon en de agenda stond open. Niet zo toevallig kochten we een week geleden kampeermateriaal. Weg waren we dus! Terug richting Nederland. Maandagochtend moest er al terug vroeg opgestaan worden. Dus waren we niet van plan te lang te rijden. Het werd Noord-Brabant deze keer. Eigenlijk vlak tegen Zeeland. Maar het was geen bezoekje aan de kust deze keer. Eerder de rust opzoeken. Tussen het groen. We kozen gewoon een ander natuurkampeerterrein uit dan vorige zondag. “De Kreek” in Nieuw-Vossemeer.

Voor we er naartoe reden zijn we gestopt aan de Kalmthoutse heide. Gewoon omdat we er nog nooit geweest waren en omdat een wandeling gezellig kan zijn. Er hing veel reclame die de jongens warm maakte voor het bijenmuseum. Dat bleek jammer genoeg gesloten te zijn. Meteen gaan wandelen dan maar! Het water opzoeken tussen de bossen. Na een klein eindje in de hitte te wandelen werd het pad kleiner en kleiner. Tot we eigenlijk gewoon door begroeiing aan het stappen waren. Uiteindelijk vonden we een stuk meer, namen we foto’s en keerden we terug. Op de terugweg maakte Lewis het ons niet te gemakkelijk. Van arm naar arm en van nek naar nek was zijn plan blijkbaar. Maar dood zullen we er niet van gaan 🙂 .

Verder naar De Kreek! Bij aankomst kwam de vriendelijke eigenares ons verwelkomen. Ze zei ons een plekje te kiezen en te genieten van de rust. Ondertussen bracht ze ons ook een kruiwagen om de spullen van de wagen naar de plaats van de tent te brengen. Handig! Weer heel blij dat we de tent zonder stokken hadden gekozen, in een mum van tijd stond ze recht. Het duurde niet lang of de jongens ontdekte dat er badminton kon gespeeld worden. Iets wat ze op elk moment dat we op de camping waren gedaan hebben. Eens geïnstalleerd zijn we richting een supermarkt gereden. We hebben dan ook maar de kans gegrepen om naar het Zeeuwse stadje “Tholen” en zijn jachthaven te gaan kijken. Telkens ik in de buurt van een jachthaven kom wil ik ook gaan kijken. Ik heb totaal niet de ambitie een boot te kopen, laat staan het geld ervoor 😉 . Maar het straalt een gezelligheid en rust uit waar ik van kan genieten.

Daarna hebben we nog genoten van de lekker warme avond en rust van de omgeving. De nacht was duidelijk warmer dan vorige week, maar dat kan misschien gelegen hebben aan het feit dat we meer dekentjes meehadden. Vicky had het desondanks toch nog koud gehad, misschien toch maar een dikke slaapzak kopen voor haar tegen de volgende keer. We zaten dicht tegen het water met de tent en dat was hoorbaar aan de dieren in de nacht. Het gevogelte maakte gebruik van die verkoeling, mits het nodige lawaai. Deze keer moesten we niet vroeg opstaan zoals vorige week. Rustig wakker worden zat er anders ook niet in dankzij de jongens en hun toiletbezoeken. Al moet ik toegeven dat Vicky hier vooral last van had, ik werd pas een uur later dan haar wakker.

Een trage ochtend en ontbijt bracht nog wat extra vakantiegevoel. Het inpakken van het materiaal en tent ging ook weer wat vlotter dan vorige keer. Weer een dag zonder specifieke plannen voor de boeg. Dan maar eens Breda bezoeken. Niet ver rijden van ons startpunt. Dat dachten we toch. Want onderweg stuurde een wegomlegging ons even langs een omweg van een 20km! Parkeren was gemakkelijk op de straat. Al snel waren we in de binnenstad. Onze mobiele data hadden we zo goed als opgedaan, dus waren we aangewezen op gratis wifi en locals om te weten te komen wat er te zien valt in Breda. Van de locals kregen we niet veel info. Wanneer je als toerist vraagt wat er te zien valt in de stad en er komt een stilte van ongeveer tien seconden, dan beloofd dat niet veel goeds. Een wandeling van een uur later begrepen we ook wel een beetje waarom. Op enkele mooie gebouwen na was er niet veel te zien. Het is er wel gezellig langs het water!

Toen besliste we dat het tijd was naar een volgende stop te rijden. Op de route naar huis kwamen we langs Antwerpen. Even langs de Zoo dan maar, dan dienen die abonnementen ergens voor. Zondag, dus valt het verkeer al een geluk goed mee. Al snel stonden we aan de ingang van de Zoo, die blijkbaar heel hard vernieuwd was sinds de laatste keer dat we er waren. Het was al 16u. Dus zou het een blitsbezoekje worden. Maar uiteindelijk hadden we nog voor sluitingstijd op een klein stuk na de hele Zoo gezien. En dat terwijl we toch een tijdje rondgekeken hadden bij de Vlindertuin en de Chimpansees. Om het gevoel van nog niet naar huis te moeten te verlengen zijn we toch nog wat gaan drinken wat verder in de stad. Daarna was het jammer genoeg tijd om het weekend af te sluiten en huiswaarts te gaan. Ik ben al benieuwd waarnaar de volgende kampeertrip gaat!

16 juli 2018

Van Arend tot Zwaluw

De laatste tijd wordt Mechelen vaak gepromoot als gezinsvriendelijk en hip! Dat gegeven prikkelde ons om eens op te zoeken wat daar nu te beleven valt. Op de website van toerisme Mechelen vonden we een kindvriendelijke wandeling langs alle hoogtepunten van Mechelen. Op naar Mechelen dus!

Voor € 3 kochten we een boekje met maar liefst 2 stadswandelingen. De kinderen kregen als bonus elk een kaart en rugzakje! We kozen voor de wandeling “Van Arend tot Zwaluw”, deze stuurt je dwars door het centrum van Mechelen.

De route start op de grote markt en met duidelijke instructies word de weg dwars doorheen Mechelen gewezen. Onderweg kom je alle hoogtepunten tegen: het stadhuis, de Sint-Romboutskathedraal, het aartsbisschoppelijk paleis, het begijnhof, de veemarkt, het standbeeld van opsinjoorke, enz…

Het boekje wijst niet alleen de weg maar bevat ook nummers die verwijzen naar opdrachtjes op de kaarten die de kinderen kregen. Wat er ook in het boekje staat zijn leuke weetjes over de verschillende bezienswaardigheden. Hierdoor is het niet enkel een wandeling, maar leer je ook heel wat bij over de stad!

En we leerden heel wat bij. Wist je bijvoorbeeld dat de Sint-Romboutstoren in de oorspronkelijke plannen 167 meter zou worden? En dat er in het aartsbisschoppelijk paleis slechts 2 personen wonen? Of dat het beeld van Neptunus door de Mechelaars “Vadderik” genoemd wordt?

Helaas waren er enkele tussenstops gesloten. Zo was o.a. het hof van Busleyden net gesloten. Best even op voorhand checken dus als je overal binnen wil. De andere wandeling van het boekje “Met natte voeten” is een wandeling langs de oevers van de Dijle, die gaan we zeker ook een keer proberen!

12 juli 2018

Plopsaland

Na de tent opgeruimd te hebben trokken we richting De Panne. Dankzij de 5-2 van de Rode Duivels tegen Tunesië hadden we tickets voor de helft van de prijs. Deze moesten gebruikt worden voor half juli, de tijd begon dus te dringen. We hadden geluk met het weer én de drukte! Nergens lang aanschuiven! De jongens genoten en wij dus ook!

We gingen heel het park rond en deden elke attractie, soms wel meerdere malen. Enkel de waterattracties waren iets langer aanschuiven. Ik had gedacht dat William en Vince stilaan te oud werden voor een plopsapark, maar niets was minder waar. Dankzij de rollercoasters en waterattracties is het ook voor iets oudere kindjes nog steeds de moeite. Ook Lewis keek zijn ogen uit en stelde zijn middagdut uit tot laat in de namiddag! De dag vloog voorbij! Het laatste uurtje sloten we af in het Mayaland, wat eigenlijk een soort van replica van Plopsa indoor is.