Vorige week zaterdag was het dan ein-de-lijk zover. William kon zijn tickets voor Werchter Boutique verzilveren. Vroeg gaan slapen de dag ervoor en lang in bed blijven liggen was de boodschap voor hem, want het zou een lange dag worden.
Het festivalpark in Werchter ligt op een 8km van ons huis. Dus namen we de fiets! Al was het maar om geen twee uur aan te schuiven op de parking na het concert. 20 graden en een wolkje hier en daar, beter konden we het niet wensen. Lil’ Kleine en DJ Rashida hebben we aan ons voorbij laten gaan. Dus was Tom Odell de eerste voor ons op het podium. Om het in William zijn woorden te zeggen, “saaaaaai”! William was er voor Bruno Mars en de rest kon hem eigenlijk weinig schelen. Toch wat uurtjes wachten.
Terwijl Jessie J en Years & Years hun set prachtig afwerkte waren wij in de verte aan het kijken. Ondertussen een genieten van een drankje of een hapje. “Stevig eten zullen we wel tijdens Oscar And The Wolf doen, want die kan ik gemakkelijk nog ergens anders zien spelen” was mijn beredenering. Jammer genoeg dachten velen er zo over en was het aan bijna elke eetstand een rij van minstens 30 mensen. We hebben uiteindelijk zonder overdrijven tijdens het grote deel van het concert aan het aanschuiven geweest voor frietjes.
Dan kwam het moment waar William zo naar uit keek. Bruno Mars! Anderhalf uur, van 23u tot half één. Ergens was ik een beetje bang dat William te moe ging zijn tegen dat het begon. Niets was minder waar! Hij was op van de zenuwen! Dan begon het concert meteen met “Finesse”, een lied waar hij toch graag op danst gevolgd door “24K Magic”, zijn favoriete lied. Voor wie ergens onder een steen leefde de afgelopen vijf jaar en Bruno Mars niet kent, wat volgde was de ene hit na de andere! William kon zijn geluk geen blijf en gooide de ene “dank u” na de andere naar me toe. “De beste cadeau ooit”, dus ik ook wel aan het smelten van de liefde die hij me gaf. William die het concept bis-nummer niet kende was teleurgesteld dat “Uptown Funk” niet gespeeld werd. Tot hij merkte dat dit de afsluiter was dus!
Na een fietstocht huiswaarts in het holst van nacht kwamen we thuis en was William doodop. Je mag één keer raden welke muziek er de dag erna heel de tijd opstond in huis! 😉
