Onze jongens mogen steeds kiezen of ze hun eerste communie doen of we doen een alternatief om te vieren dat ze groot worden. We praktiseren geen geloof thuis dus we laten ze vrij in deze keuze. Dat alternatief is ook héél breed, gaan de van een tuinfeest tot een reis. Zo koos William vorig jaar voor een week in Denemarken met vrienden en familie. We huurden toen een GROOT huis met tuin en nodigden iedereen die hij meewilde uit. Het werd toen een zalige week vol plezier, Legoland, kampvuur, lekker eten, gezelschapsspelletjes, kadootjes,… waar we nog steeds warm op terugkijken.
Dit jaar was Vince aan de beurt. Hij kreeg dus ook de keuze, en in tegenstelling tot William heeft hij wat langer getwijfeld. Een tuinfeest? een reis naar Ijsland werd er even geopperd (toen hij vorige zomer hoorde dat daar geen muggen leven), maar uiteindelijk werd het een verblijf in de Efteling. Achteraf bekeken kwam dit nog mooi uit ook, aangezien een vliegreis zo ver in de zwangerschap niet zo handig meer geweest was.
De Efteling dus. Het verblijf werd geboekt en plannen gemaakt. Omdat we de kosten wat gelijk willen houden én het extra feestelijk wilden maken kozen we voor het luxe huisje in Bosrijk. Het werden 3 wonderlijke dagen daar. Bij aankomst was het huisje versierd en stonden de bubbels klaar. Zalig! We hadden op voorhand ook een marsepeintaart besteld, en die stond klaar in de koelkast. Zo konden we na een eerste dag in het park meteen lekker smullen bij het openen van de kadootjes. Het meest had hij natuurlijk uitgekeken naar het hoofdcadeau, een eigen Ipod Touch. Waarom onze jongens dit cadeau krijgen zullen we een keer uitleggen in een volgende blogpost. Dit is immers een bewuste en doordachte keuze. Een van de andere kadootjes was trouwens een groot soepblik gevuld met schepsnoep. Zalig om dat gezichtje te zien bij het openen! (Gelukkig lag er een blikopener in het huisje, want die bleken we vergeten!) Blijkbaar hebben we hier geen enkele foto van gemaakt – zo jammer! Nodeloos te zeggen dat de inhoud de 3 dagen niet overleefd hebben.
We hadden trouwens echt geluk met het weer (3 dagen droog) én het bleek ook nog eens vrij kalm te zijn. We hebben het héle sprookjesbos uitgebreid bekeken en namen de tijd om echt elk verhaal te beluisteren. We konden ook elke attractie meerdere keren doen en hoefden nergens langer dan 15minuten te wachten. Handig, want buiten het dagelijkse bezoek aan het park, was er ook in Bosrijk meer dan voldoende entertainment, zowel in (bubbelbad, sauna, tv, DVD, …) als buiten (speeltuin, zwembad,…) het huisje. We mochten elke dag een half uur eerder het park in, maar hebben hier nooit gebruik van gemaakt. Lekker relaxed opstaan en ontbijten was meer ons ding. De jongens zijn ook 3 dagen na elkaar gaan zwemmen. Daarbovenop wandelden we elke dag ruim 10km. Dat was trouwens niet de enige gymnastiek die ik kreeg. De laatste dag wilden de jongens graag in een attractie met traptreintjes. Omdat de jongsten er nog niet alleen in mochten gingen we elk met een van hun. Helaas besloot Matthew om NIET mee te trappen. Het was helemaal niet handig om met dikke buik in zo’n krappe plaats het treintje alleen verder getrapt te krijgen. Terwijl ik zowat de ziel uit mijn lijf trapte, gingen we nog steeds maar amper vooruit. Wat was ik blij dat Rik achter ons reed en uiteindelijk met hun treintje ons treintje verder geduwd heeft tot aan het station. Volgens mij hebben we toen voor een vertraging gezorgd waar zelfs de NMBS nog vanop zou kijken. :p
Op voorhand hadden we wat schrik dat we de ervaring van vorig jaar niet zouden kunnen evenaren, en we zijn heel blij dat het tegendeel bewezen is! We sloten de laatste avond nog af met frietjes. Het was alvast een ongelooflijk mooie start van deze paasvakantie!
