23 juli 2017 papafivesons

Positief blijven!

Dinsdag gaan we naar Bokrijk! Dat was ons plan volgens wat we vorige week zeiden. In tegenstelling tot meestal goed voorbereid vertrokken. Gepakt en gezakt met picknick. We kwamen aan. Aangezien Lewis echt niet graag in de auto zit (zowat het eerste kindje waar ik dat ooit van gehoord heb) is de vaste routine na elke rit, troosten en voeden. Na een tiental minuutjes gingen we naar de kassa.

Een tijdje aangeschoven, om dan te horen “dat met de kaart niet werkt”. En volgens een andere gewoonte van ons hebben wij zelden cash geld mee. Een automaat stond er niet op het terrein en was er ook niet in de buurt volgens de dame aan de kassa. Dus terug naar buiten om een bank te zoeken. Maar daar was het nog niet gedaan. Bij het willen buiten rijden kregen we op het scherm te zien dat we te lang op de parking hebben gestaan om gratis te mogen uitrijden. Even de parkeerwachter opbellen. Die kwam meteen tot bij ons. We deden ons verhaal en kregen de boodschap dat we maar moesten betalen. €5 nota bene, omdat je steeds voor de hele dag moet betalen. Alles uitgelegd en ondertussen een huilende baby in de auto. Weinig begrip van de parkeerwachter. Na enkele minuutjes zeuren mochten we dan toch door. Maar dit kwam eerder door de huilende baby in de auto denk ik dan dat het door de situatie kwam.

Veel zin hadden we dan niet om terug te gaan. Dus snel even opgezocht wat we nog in de buurt hadden om te doen. Snel gekozen om naar het nationaal park hoge Kempen te gaan. Nuja, een van de vele plaatsen waar je kan heengaan. Niet veel later aangekomen. Maar snel bleek dat op het pad dat je kon bewandelen de fietsers de oppermacht hebben. Op maar drie minuutjes meer dan drie keer net niet aangereden geweest. Nu was het al middag en gingen we dus maar picknicken aan de auto. Niet minder leuk, wel minder mooi dan we initieel voor ogen hadden.

Nog maar eens de plannen omgooien dan. Naar Maastricht dan maar! Daar zal sowieso wel iets te zien of te doen zijn. Terwijl ik aan het rijden was zocht Vicky een mogelijke parking op. Snel was beslist dat we op een “park&walk” gingen staan. Niet duur en dicht bij het centrum. Toen we daar aankwamen was er geen plaats meer. Na even wachten ging er dan toch iemand uit hun plaats gedraaid komen. Tot plots een dame uit de auto stapte en naar ons toe kwam. Ze kwam hun parkeerticketje dat wel nog een tijdje geldig was aan ons geven. Zo vriendelijk! Handig meegenomen en eindelijk een echte positieve noot op deze uitstap.

Even tot rust komen dachten we toen en we hebben ons neergeploft op ons picknickdeken in het stadspark op een stukje gazon. Genieten van het heerlijke zonnetje terwijl de jongens hun energie wat kwijtspelen door (in de buurt) rond te lopen. Eens we terug wat relaxed waren zijn we de stad ingegaan. Een ijsje gaan eten. Het was ongeveer tien jaar geleden dat we in de stad waren geweest. Er was veel veranderd. Het was er heel aangenaam wandelen. Op de terugweg zijn we even op de Sint-Servaasbrug gegaan. Ondanks dat we er even geen zin meer in hadden zijn we toch blijven proberen iets van de dag te maken en met succes. We zijn met een goed gevoel naar huis gereden.

23 augustus 2016 papafivesons

Wandelen in de tuin van verlaten gebouw

We zijn er al onnoemelijk veel keren voorbij gereden. Telkens opnieuw kon ik het niet laten even snel een blik er naar te werpen. Telkens opnieuw kon ik zien hoe het gebouw en bijgebouw aan het aftakelen was. Telkens zag ik ook dat de toegang tot de oprit goed afgesloten was. Dus dacht ik, het is gewoon verlaten en niemand geeft er precies om. Zeer jammer.

Tot een week of twee geleden ik plots zag dat gemeentewerkers al het groen rond het gebouw aan het snoeien waren. Hopes! Ik hoopte uiteraard meteen dat iemand iets met het gebouw zou doen. Maar neen, ze zouden enkel de tuin op orde zetten. Of toch een beetje. Maar de oprit bleef nadien wel toegankelijk. Een van de avonden nadien, wanneer het donker was, stopte ik dan toch even op die oprit. Er stond een bord met info over een wandelpad dat op het gebied is ingericht!

Hier moesten we ongetwijfeld wel eens komen wandelen! Als het licht was dan liefst 🙂 . Nu zijn we er ondertussen eens langs geweest. Jammer genoeg mag je niet tot aan het gebouw. Maar het enige dat je tegen moet houden zijn enkele houten paaltjes. Die gaan mij echt niet tegen houden als ik een verlaten gebouw zie. Maar eerst het wandelpad eens volgen. Op het plannetje kan je zien dat het pad rond water gaat. In de zomer staat er duidelijk niet veel water in. In die mate dat het gewoon enkel een put met groen in lijkt.

Aan de ene kant wandel je naast deze vijver/put en langs de andere kant loop je door een stukje bos. Het pad in dat stukje bos is duidelijk nog niet wat het moet zijn! Dat merkte ik toch aan de 5 keer dat ik bijna struikelde. Langs zowat het hele pad heb je zicht op het gebouw, dat trouwens na wat opzoekwerk van een (rijke) notaris is geweest. Jammer genoeg kan je voor de rest niet zo veel info er over vinden. Desondanks hebben we er een leuke kleine wandeling aan over gehouden en ben ik eindelijk eens wat dichter bij dat pand geweest.

21 augustus 2016 fivesonsblog

Provinciaal domein De Averegten

Toegegeven, dit was niet de eerste keer dat we er kwamen. Voor een korte tussendoor-wandeling, is dit het ideale bos. Je kan kiezen tussen wandelingen van 1,6 tot 3,2 Km. Kort genoeg voor na een werkdag en ideaal om het hoofd leeg te maken. Of voor een zaterdagvoormiddag om het weekend actief in te zetten.

Ook voor de kinderen is er genoeg afwisseling, gaande van de fitometer, een boerderij met schaapjes en konijntjes, vijvers en speeltuinen. De oudste zonen zijn vooral fan van de natuurspeeltuin “Hobbeldonk” een grote berg zand met ondiep water, grote takken en boomstammen om naar hartelust in te ravotten. CAVE: speelkleren zijn een must! 🙂

Geen wandeling om van de ene verbazing in de andere te vallen, maar de averegten is wel een oerdegelijke vaste waarde voor ons.

SONY DSC

17 augustus 2016 papafivesons

Snelle stop na Bokrijk

Een half jaar geleden had ik het toevallig op Google Maps gevonden. Het leek me iets leuk om eens heen te gaan als het mooi weer was na een bezoekje aan Bokrijk of iets anders in de buurt. Maanden gingen voorbij en telkens opnieuw hadden we of verplichtingen of was het slecht weer in het weekend.

Dan kwam juni, die maand ging de maand worden dat het eindelijk eens enkele weekends na elkaar mooi weer ging worden…. Euhm ja… u zal ongetwijfeld weten dat ik daar serieus mis gegokt heb. Nu nog eens anderhalve maand verder gingen we dan toch eens met vrienden naar Bokrijk. Snel even langs dat plaatsje.

Valt het op dat het me intrigeerde? Waar praat ik over? Simpelwel het doorkijkkerkje in Borgloon. Lijkt banaal, is het misschien ook voor iemand dat het gewoon bekijkt als een metalen constructie. Ik bekijk het eerder als een plaats waar ik mooie foto’s kan nemen. Vandaar ook dat ik persé een zonnige dag wou hebben. Heel de constructie zorgt ervoor dat het licht op oneindig verschillende manieren kan binnenvallen.

Als je een beetje graag met fotografie bezig bent zal je een lage zon altijd kunnen waarderen aan dit kunstwerk. Zelf neem ik graag foto’s en had ik dan eindelijk die zonnige dag dat we konden gaan. Het leverde enkele mooie foto’s op!

Kleine noot: voor de kinderen is het iets minder een geslaagde stop, ze hadden geen idee wat er nu speciaal moet zijn aan een dergelijk kunstwerk.

16 augustus 2016 mamafivesons

Terug in de tijd…

Maandag stond Bokrijk op de planning. Het was weer enkele jaren geleden dat we er nog geweest zijn. Benieuwd wat er intussen veranderd is vertrokken we zondagochtend. Het eerste wat we merkten wat veranderd is, was helaas de inkomprijs. Vroeger konden kinderen voor € 1 naar binnen, intussen is die prijs verdubbeld naar € 2. Volwassenen betalen nu € 12,50, parkeren doe je voor € 5. Onze gezinsbondkaart bracht een mooie korting op.

Wat ons nog opviel is dat je in vele huisjes, in tegenstelling tot enkele jaren geleden, niet meer binnen mag. Vb. De witte molen was vorige keer nog toegankelijk voor het publiek. Nu was het hek gesloten. Jammer, een deel van de charme die verloren gaat op deze manier. Misschien hebben de gebouwen te veel te lijden onder de drukte? Of vinden ze onvoldoende vrijwilligers om de huisjes te “bewonen”?

De grote klassiekers zoals de smidse, de bakkerij en de dorpschool blijven wel overeind. Dit jaar staat het openluchtmuseum trouwens in het teken van techniek en vakmanschap met “bokrijk brandmerkt”.

In de schuur van Oorderen kan je op interactieve wijze leren over het verdwenen polderdorp. De jongens vonden vooral de touchscreens leuk.

De Sixties blijven charmeren.

SONY DSC

De klassieke spelen zoals het steltenlopen en paalklimmen viel in de smaak bij de jongens.

We sloten de dag af met een ambachtelijk ijsje.

28 juli 2016 fivesonsblog

Plantentuin Meise

Vandaag wandelden we door de plantentuin in Meise en gingen we een avondje bowlen met de jongens.

Het was even zoeken naar parking in Meise, even vreesden we al voor een herhaling van het Pula-scenario. Uiteindelijk vonden we gelukkig nog een plaatsje bij een zij-ingang. Tot onze teleurstelling kan je niet met Bancontact betalen bij de plantentuin? Hallo??? welkom in 2016? Naar de dichtstbijzijnde bankautomaat dan maar. En uiteindelijk met enige vertraging toch de plantentuin binnen. Het domein was netjes en mooi om door te wandelen. Her en der staat er kunst. Dat er ook Pokémon te vangen waren en pokéstops waren was een grote plus voor de oudste zoon.

DSC09403-PANO

We zagen ook de reuze aronskelk die nu in bloei staat. Van de typische geur gelukkig niks gemerkt, indrukwekkend was de bloem wel!

SONY DSC

We gingen ook binnen in het kasteel van Bouchout, een 12de eeuws versterkt kasteel dat dienst doet als tentoonstellingsruimte. De naam van de kunstenares die er momenteel exposeert ontglipt me, maar het was de moeite.

We schoven onze benen onder de grootste picknicktafel van België. Maar liefst 300m lang! De jongste 2 waren op slag enthousiast: “Het is hier feest”. 🙂

Inkom was zeer schappelijk: € 7 p.p. voor volwassenen, kinderen gratis.

Voor andere foto’s van de plantentuin check onze Instagram!

De jongens hadden zich goed gedragen, en er was beloofd dat we dan nog een spelletje bowling gingen doen. Vlakbij de plantentuin is de grootste bowling van de Benelux. En zelfs voor onze 4 jarigen was het spelletje bowling een absolute topper dankzij de zijkanten en de balgooi-hulp, een soort metalen rek waarmee ze de bal eigenlijk enkel maar naar beneden moesten laten rollen. Grote pret verzekerd! Het enige wat tegenviel was de muziekkeuze, Vlaamse schlagers zijn niet zo ons ding.

IMG_20160728_191622